|
Beata Jóźwiak, „Ruch Muzyczny” nr 17 / 1998 "A piacere Kazimierza Serockiego wymaga od artysty nie tylko dużej swobody technicznej, ale też kreatywności w kształtowaniu formy [...]. Marcin Łukaszewski sprostał tym wymaganiom doskonale: z intensywnych, przenikliwych współbrzmień, z barwnych efektów punktualistycznych i fragmentów o jednoczesnych różnych płaszczyznach dynamicznych utworzył kompozycję przemyślaną dramaturgicznie i dramatyczną w wymowie [...]. Na wirtuozostwo we współczesnej muzyce fortepianowej składa się wiele klasycznie „niepianistycznych” czynników, czasem wymagających umiejętności nawet kompozytorskich. Marcin Łukaszewski w tej „specjalizacji” muzycznej radzi sobie bardzo dobrze, nadając granym przez siebie utworom własny, indywidualny charakter".
Beata Jóźwiak, „Ruch Muzyczny” nr 17 / 1998
31 marca 1998 |
Projekt i realizacja dombek.info |
